
In de rubriek ‘de opdracht van’ lees je meer over de talenten uit de verschillende trainee teams en hun opdracht. Wat zijn hun dagelijkse bezigheden en welke situaties komen ze tegen? Dit is de opdracht van: Christianne Kerkhofs.
Momenteel vervul ik de functie van Manager Zorg & Welzijn bij Stichting Humanitas, op twee psychogeriatrie afdelingen. Hier wonen dementerende ouderen die niet meer thuis kunnen wonen. Toen ik een half jaar geleden bij Humanitas binnenstapte stonden we op de “zwarte lijst” en moest er ontzettend veel verbeterd worden op allerlei vlakken. Om dit binnen een paar maanden te realiseren en de moed er in te houden, is een positieve houding heel belangrijk. Soms dacht ik weleens: “waar ben ik aan begonnen?” Maar toen we in maart hoorden dat we aan de kwaliteitseisen van de IGZ voldeden en als ik de groei die het team doormaakt bekijk, voel ik me super trots en neemt het enthousiasme alleen maar toe! De ouderenzorg is een omgeving die vol in ontwikkeling is en waar nog veel winst te behalen valt. Dit maakt mijn functie erg uitdagend. Managers hebben een voorbeeldfunctie naar mijn idee waarbij ze het team kracht moet geven om het beste uit zichzelf te halen, en faciliterend dienen te zijn richting het team.
Vertrouwen en vrijheid geven staan daarbij voorop, omdat mensen zo ook gemotiveerd worden om dingen zelf op te pakken. Objectief gezien werk ik niet in de meest vrolijke omgeving. De psychogeriatrie is eigenlijk het eindstation van mensen waarvan de hersenen niet meer functioneren zoals voorheen. Voor de familie is dit meestal het moeilijkst: van de persoon die zij vroeger kenden is het lichaam er wel, maar de geest en daarmee het gedrag is slecht een schim van hoe iemand ooit is geweest. Dit kan verdriet, onzekerheid en frustratie met zich meebrengen. Het accepteren van deze situatie is vaak moeilijk. Als zorgprofessional sta je verder van de mensen af van en probeer je de familie te ondersteunen waar mogelijk. Ze een hart onder de riem steken en liefde geven aan de cliënt is daarbij belangrijk. Het is gelukkig lang niet alleen maar verdriet, want er is zo veel leuks te beleven met dementerenden.
Je weet nooit wanneer je iemands laatste dag hebt meegemaakt
Soms zijn ze net als kinderen, zo oprecht en eerlijk, alleen zitten ze vol met fascinerende verhalen van vroeger. Hen een dag te geven die de moeite waard is, waarbij ze lachen, rust vinden en met een tevreden gevoel naar bed gaan, is voor mij het belangrijkst. Dat ze het dan al de volgende dag vergeten zijn, zorgt er alleen maar voor dat we er als team elke dag een feestje van moeten maken! Je weet namelijk nooit wanneer je iemands laatste dag hebt meegemaakt.
Door: Christianne Kerkhofs TT9