
Omdenken, het zit Leo Bellekom – manager zorg van verpleeghuis/woonzorgcentrum de Bernardus (onderdeel van Marente) – in het bloed. Toen hij in januari 2015 het stokje overnam als eindverantwoordelijke voor de locatie in Sassenheim viel hem op dat er weinig was geïnvesteerd in het pand. Vooral de entree paste volgens Leo niet meer in het tijdsbeeld. Vanuit zijn vorige functie als facilitair manager had hij al vaker met dit bijltje gehakt en er ontstond een plan voor een rigoureuze verbouwing: ‘de balie moest eruit’. “Investeren in mensen en in het gebouw is enorm belangrijk” zegt Leo. “Dit is wat het eerst opvalt, je personeel en je pand zijn zichtbare kwaliteit, je visitekaartje naar de buitenwereld. Bovendien draagt een mooie en welkome entree bij aan de gezelligheid binnen de locatie en zorgt het voor een prettige beleving.”
Leo legde zijn ideeën voor aan de Raad van Bestuur. Ook zij waren enthousiast, maar konden niet alle kosten dekken. “Uiteindelijk heeft Marente de helft van de kosten betaald, de andere helft hebben we via de Stichting vrienden van de Bernardus kunnen realiseren.”
Maar waarom moest die balie er dan uit? Leo: “een entree is een plek waar mensen gaan zitten, er gebeurt altijd wat. Achter de balie lag het restaurant, afgescheiden door een muur. We hebben de muur en balie verwijderd en zo een open ruimte gecreëerd, direct na binnenkomst. Dit geeft een prettig welkom gevoel en door met frisse kleuren te werken ontstaat er een gezellige uitnodigende sfeer. ’s Ochtends bakken we verse gevulde koeken, de geur komt je al bij binnenkomst tegemoet.”
“Hangjongeren? Gezellig toch, een beetje drukte bij de ingang!”
Niet iedereen was direct enthousiast. “Ik word nog wel eens als ‘geeldenker’ betiteld, zeker als het om creatieve ideeën gaat die wat tegen de stroom in gaan. Aanvankelijk was er de nodige weerstand, maar mensen moeten ervaren dat iets juist wel mogelijk is, dan gaan ze wel mee. Het is geen kwestie van gelijk of ongelijk, maar samen een nieuwe weg inslaan. De stereotype receptionist past gewoon niet meer bij de huidige vorm van wonen en zorgen. Bezoekers hoeven nu niet meer eerst langs een balie om bij hun familie of kennis te komen, mensen kunnen direct naar de 06-nummers op de afdeling bellen. Dat maakt het wonen bij ons een stuk menselijker.”
Inmiddels worden ook plannen gemaakt om de tuin flink aan te pakken, inclusief een apart gedeelte waar mensen met dementie, met zo min mogelijk beperkingen, van de buitenlucht kunnen genieten. Ook wil Leo een doodlopende weg van een aangrenzende woonwijk vanachter een stuk groen doortrekken. “Hangjongeren? Gezellig toch, een beetje drukte bij de ingang.”
Door: Jim van Stratum TT8